A ver se algún día alguén se anima a facer unha antoloxía poética que recolla a obra dos poetas cataláns que escribiron en galego. Se lles interesa o tema, recomendámoslles que lean os poemas de amor que o escritor Carles Riba (Barcelona, 1893-1959) lle dedicou en 1911 a Pepita Vila, unha moza galega da que namorou e que o inspirou para facer lírica neotrobadoresca. Os poemas manuscritos son propiedade do Servei de Biblioteques i del Patrimoni Bibliogràfic da Generalitat.
I
Si xa algún dos meus cantares
ouvido che parecera
coida qu'eles son d'amor
y amor é cousa moi vella
II
Eu topei meniño Amor
antre rosas que chorava
porque perdeu unha d'elas
y eras ti, qu'eu lle roubava.
VI
Branca rosa, fresca rosa,
doce meniña d'amor,
teu amor é todo rosas
brancas rosas e canciós.
VII
Eu chorei cando partiche,
cando partín ti chorache,
e non puido noso amor
con tanta bágoa apagarse.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada